چندی پیش در صفحات حوادث مطبوعات ایران خبری منتشر شد:

مردی در تماس با پلیس در شکایت خود اعلام کرد که همراه همسرم در مرکز تهران اتاقی را در یک هتل اجاره کرده بودیم. شب اول حضورمان در این اتاق متوجه سر و صدا از داخل کانال کولر شدم. وقتی به داخل کانال نگاه کردم متوجه شدم مردی در حال فیلمبرداری از من و همسرم است، سریع از اتاق بیرون آمده و یکی از کارکنان هتل را دیدم که سراسیمه در حال فرار بود. پس از این شکایت، تیمی از ماموران کلانتری در محل هتل در مرکز تهران حاضر شده و کارمند هتل را دستگیر و در بررسی دوربین او چند فیلم که از زوج های جوان به صورت مخفیانه گرفته شده بود، کشف شد.

چنین ماجرایی بسیار ناراحت کننده است اما واقعا این قضیه در کجا ریشه دارد؟ چرا این فرد دست به چنین کاری زده است و چگونه می توان اینگونه افراد را شناسایی کرد؟ اگر همسر یا فرزندمان چنین مشکلی دارد باید چه کار کنیم؟

باید گذشته فرد را بررسی کرد

معمولا کسانی که نیاز جنسیشان به خصوص در کودکی و نوجوانی توسط پدر و مادر سرکوب می شود و با احساس گناه و سرزنش مواجه می شوند احتمال اینکه نسبت به آن حساس شوند و برایشان اهمیت بیش از حد پیدا کند، بیشتر است.

علاوه بر این، آموزشهای صحیحی هم به بچه ها داده نمی شود که وقتی با این نیاز مواجه می شوند باید چه کار کنند. یکی دیگر از مسائلی که به وجود می آید این است که افراد مجرد نمی توانند به این انرژی جهت دهند. در حالی که می توان این انرژی را به فعالیت های دیگر سوق داد و تا حد زیادی پاسخگوی آن بود اما در کل این افراد دچار اختلال جنسی از نوع چشم چرانی هستند. آن ها از این کار لذت می برند و دست به کارهای عجیب می زنند؛ مثل این فرد که داخل کانال کولر رفته است! احتمالا او در درون خود مسائلی دارد و باید حتما بررسی شود. باید بدانیم در گذشته وی چه اتفاقی افتاده که به این نقطه رسیده است.

چگونه این افراد را در اطرافمان شناسایی کنیم؟!

اختلالات جنسی در موقعیت های خاص تظاهر پیدا می کند. بنابراین به طور عادی در زندگی روزمره ممکن است اطرافیان متوجه نشوند که فردی به آن مبتلاست یا خیر مگر اینکه فرد برای مثال به جنس مخالف بیش از حد نگاه کند یا بیش از حد با آن ها صحبت کند یا احیانا ممکن است حتی به صورت کوتاه مدت وارد رابطه هایی نیز شود. بهترین راه برای تشخیص این افراد تحت نظر گرفتن رفتار ها و تعاملشان با بقیه افراد و غریبه ها در طول زمان و در محیط های مختلف است نه فقط در محیطهایی که محدود هستند و نمی توان اختلال فرد را تشخیص داد.

قبل از استخدام از افراد تست بگیرید

اگر قرار است فردی را به عنوان همکار بپذیریم بهتر است از قبل مصاحبه ها و تست های روان شناختی خاصی از او گرفته شود تا با تفسیر آن ها بتوانیم سلامت روانی افراد را تشخیص دهیم. این تست ها باید توسط یک متخصص روان سنجی یا یک روان شناس گرفته شوند زیرا تفسیر آن ها کاری تخصصی است. البته هزینه بالایی هم ندارند و زمان خیلی زیادی هم نمی گیرند. امروزه در خیلی از نقاط دنیا سازمان های موفق یا هر جامعهای که می خواهد سلامت روانی اش را ارتقا دهد باید از مشاوران در حیطه های سازمانی کمک بگیرد؛ به خصوص در مکان هایی که کارمندان با مردم سر و کار دارند و در کل هرجا که صحبت از امنیت و آرامش و ارتباط مردم در میان باشد لازم است سلامت روانی کارمندان آنجا در نظر گرفته شود.

خجالت را کنار بگذارید!

هم پدر و مادر ها و هم جامعه باید به برطرف شدن این موضوع کمک کنند. نگاه به مقوله جنسی در کشور ما یک مقدار گناه محور است. این موضوع باعث شده است که مسائل جنسی در ذهن بعضی از افراد بغرنج و بزرگنمایی شود؛ طوری که تبدیل به مسئله اصلی زندگیشان می شود و فکر می کنند باید حتما برایش کاری کنند.
در دوران بلوغ بهترین کار این است که پدرها بتوانند در این زمینه با پسرها و مادرها با دخترها ارتباط خوبی برقرار کنند تا به آن ها اطلاعات لازم را بدهند؛ این باید فارغ از مسئله خجالت و زشت و عیب بودن و پنهان کاری یا احیانا حتی احساس بدی که خود پدر و مادر در مورد این مسائل دارند باشد. والدین باید روی خودشان کار کنند و نیاز جنسی را به عنوان یک مقوله طبیعی بپذیرند تا بعد بتوانند با بچه ها صحبت کنند.

یکی از اتفاقاتی که این روزها برای خیلی از بچه ها می افتد این است که خودشان این اطلاعات را از طریق اینترنت، دوستان و… به دست می آورند؛ در حالی که ممکن است اطلاعات غلط نیز کسب کرده باشند و به سمت و سوی دیگری بروند. پس چه بهتر که اول آن ها را از پدر و مادر بشنوند. پدر و مادر ها باید در این زمینه جواب سؤالات فرزندانشان را بدهند و با آن ها برخورد مناسبی داشته باشند.

مشغله اصلی ذهن او مسائل جنسی است

مشغله اصلی ذهن این افراد مسائل جنسی است و با تصاویر و فکرهای اینگونه زندگی می کنند. یک مقدار حالتشان اضطرابی و عصبیتر است. به نوعی این افراد خیلی آرامش ندارند و حتی ممکن است این موضوع در چشمان و حالت صورتشان مشخص باشد. البته تشخیص آن، کار خیلی سختی است و نباید به همه برچسب بزنیم زیرا این روز ها بسیاری از افراد درگیر مسائل مختلف هستند و اضطراب دارند و ما نمی توانیم بگوییم همه آن ها اختلال جنسی دارند اما به هر حال همراه با اختلال جنسی، اضطراب نیز وجود دارد زیرا این افراد مشغولیت های اینگونه زیادی دارند و تعادل ذهنیشان به هم می خورد؛ بنابراین به مرور دچار عدم آرامش می شوند.

اگر همسرمان باشد چی؟

اولین قدم در برخورد صحیح با اینگونه افراد این است که بپذیریم اختلالی وجود دارد. در واقع نوع برخورد باید برحسب رفتار فرد باشد. برای مثال ممکن است فرد عکس ها و فیلم های خاصی ببیند یا حرف های نامناسبی بزند و شوخی هایی در این رابطه بکند. در این صورت شاید بتوان با یک گفت وگوی دو نفره بین زن و شوهر یا والدین و فرزند تغییر رفتاری ایجاد کرد یا از یک مشاور کمک گرفت اما گاهی اوقات فرد به همسر خود خیانت می کند و وارد رابطه هایی می شود یا ممکن است چند رابطه را با هم مدیریت کند یا حتی انواع اختلالات جنسی دیگر را هم داشته باشد؛ برای مثال هم خودنمایی کند و هم چشم چرانی و…. این افراد حتما باید توسط یک روان شناس بالینی درمان شوند تا هم برای خانواده شان و هم برای خودشان و دیگران مسئله ساز نشوند.

این فرد به بلوغ شخصیتی نرسیده است

اگر فضای خانواده حاکی از عزت نفس، خودباروری و ارزشمندی باشد طبیعتا فرزندان نیز برای خود ارزش قائل می شوند. چنین فردی هیچ وقت حاضر نمی شود برای مثال به داخل کانال کولر برود و خودش را کوچک کند تا از این طریق نیازش را برطرف سازد. طبیعی است که بلوغ شخصیتی برای این فرد مجرم اتفاق نیفتاده است و به نوعی دارد با بخش کودک شخصیتش رفتار می کند. یعنی خواسته هایی دارد و می خواهد در لحظه به آن ها بپردازد. اگر در خانواده به این موضوعات پرداخته شود و افراد در گفت وگوهای سالم و سازنده قرار بگیرند و پدر و مادر اجازه دهند فرزندان حرف هایشان را بزنند و همچنین مورد سرزنش زیادی قرار نگیرند معمولا بلوغ شخصیتشان به تدریج فعال می شود.

در نهایت اگر در کودکی نمی توانستیم با پدر و مادرمان حرف هایمان را بزنیم حداقل در آینده که سنمان بالا می رود وقتی با مسائل مواجه می شویم می توانیم با خودمان حرف بزنیم و به نوعی خودمان را راهنمایی کنیم.

نیاز جنسی برای همه ما می تواند در لحظات مختلف فعال شود اما ما همیشه نباید به همه نیاز ها پاسخ بدهیم و همیشه نباید انتظار داشته باشیم که همین الان آن را برطرف کنیم. جنبه رشد یافته و بالغ شخصیت ما در زمان های مختلف کمکمان می کند و به ما می گوید که آن را تا وقتی که در یک رابطه سالم و مثبت قرار نگرفته ایم به تعویق بیندازیم.